Богдан Петецкий: Kogga z Czarnego Slonca

Akcja powiesci ma miejsce w dalekiej przyszlosci. Ludzkosc podrozuje do gwiazd, broni sie przed zalewem informacji przechwytywanej przez gigantyczne komputery. Z obawy przed szokiem informacyjnym powolano nawet specjalna jednostke rzadu swiatowego, ktorej zadaniem jest strzezenie dostepu do pelnej informacji. W pewnym momencie przestaja przychodzic sygnaly od ekspedycji, ktorej celem bylo zbadanie jednego z ukladow gwiezdnych oddalonych od Ziemi o 35 lat swietlnych. W sklad ekspedycji ratunkowej weszlo 3 astronautow, z ktorych dwoch dzielila milosc do tych samych dwoch kobiet. Dodatkowo, jeden z nich odpowiadal przed specjalna komisja w zwiazku z krotkotrwalym zerwaniem blokady informacyjnej. Wsrod zaginionych jest jedna kobieta: byla zona dowodcy i aktualna partnerka drugiego. Sytuacja psychologiczna jest wiec wyjatkowo skomplikowana. Miedzy obu mezczyznami istnieje wiec napiecie. Ale nie tylko, ujawniaja sie tez ich krancowo rozne postawy zyciowe, ktore mozna by nazwac dyskusja miedzy postawa artystowska i , nazwalabym ja inzynierska. Narratorem jest dowodca, postac nieco przypominajaca t.zw. twardziela – uczciwy, inteligentny, zdyscyplinowany, odwazny, bojacy sie tylko ujawniac uczucia, szczegolnie te cieple. Paradoksalnie, to dzieki obu ekspedycja ratunkowa powiedzie sie.Gdy ekipa ratunkowa dotarla na miejsce przeznaczenia zetknela sie z jednej strony z oceanem bedacym zbiornikiem informacji i stale je przekazujacym, z drugiej zas z inteligentna rasa, z ktora jednak porozumiec sie nie bylo latwo. Byc moze w ogole nie byloby to mozliwe. W koncu jednak wiezieni przez „koggi” (Kogga – to nazwa nadana przedstawicielowi obcych) zaginieni ludzie wracaja do swoich domow na Ziemi.